zondag 10 januari 2016

Keuzeverwerkingsopdracht: Villa des Roses, Willem Elsshot

Algemene informatie

Standaardtitelbeschrijving

Het boek Villa des Roses is geschreven door Willem Elsshot. Het is uitgegeven in Amsterdam. Ik heb de zevende druk in het Verzameld werk uit 2013 gelezen. De oorspronkelijke eerste druk is in 1913 uitgegeven. Het boek heeft 176 pagina's.

Genre

Het genre van het boek is een biografie, want het gaat over de vier jaar die de schrijver in een Parijs familiepension doorbracht.

Samenvatting

Het boek speelt zich af in en nabij het pension Villa des Roses, dat verklaard ook gelijk de titel. Het echtpaar Brulot houdt in een Parijs van 1900 dit pension. Deze roman heeft verschillende verhaallijnen, die redelijk los van elkaar staan. Deze zijn allen weer verbonden doordat ze zich in en om het pension afspelen.


Madame Gendron is een 92-jaar oude dame die door mevrouw en meneer Brulot voor de gek wordt gehouden. Zij neemt wraak door het door mevrouw Brulot vertroetelde aapje in de open haard te gooien. De heer Martin is een zakenman die al maanden niet betaald heeft en op een gegeven ogenblik verdwijnt, zijn Poolse maîtresse en diens moeder achterlatend.
Dan is er nog de hoofdverhaallijn, die van het kamermeisje Louise en de Duitse gast Richard Grünewald. Hier ontstaat een relatie, van haar kant is het echte liefde. De Duitser ziet het meer als een avontuurtje. De relatie is lastig omdat Louise van lage stand is in tegenstelling tot de stand van Richard. Na een abortus, waar Richard niets vanaf wist, gebeurt waar Louise al vanaf het begin bang voor was. Hij verlaat Louise na 5 maanden, voor een rijke Amerikaanse dame. Hij liegt haar voor dat hij naar zijn ouderlijk huis in Duitsland vertrokken is. Zij schrijft hem nog een aantal wanhopige ‘kom-a.u.b.-terug’ brieven, die hij vervolgens niet beantwoordt. Als het pension wordt opgeheven, omdat de eigenaar van het gebouw is overleden en het pension gesloopt moet worden, gaat Louise terug naar haar geboorte dorp.



Roddelblad Artikel

Opdracht:
Je bent gevraagd een tekst te schrijven over het door jou gelezen boek. Je schrijft voor de redactie van Privé of van Story een passend artikel. Maar je begrijpt wel: als het verhaal niet smeuïg genoeg geschreven is, wordt het niet geplaatst. Geef ook een voorstel voor een foto. Jij 'geeft dus een fraai praatje met een plaatje'. Houd je beoogde publiek in het vizier.


Het einde voor familiepension "Villa des Roses"

Na een tal van geruchtmakende gebeurtenissen is het nu eindelijk tijd geworden dat het familiepension wordt verlaten. De burgermeester en de politie hebben gezegd dat het pension op rue d'Armaillé 71 volgende maand verlaten moet zijn. Nadat het verlaten is, wordt het gebouw met de grond gelijk gemaakt en in de toekomst wordt er een fraai appartementencomplex gebouwd.

Meneer en mevrouw Brulot, de eigenaren, worden nu verhoord door de politie, omdat ze meerdere duistere praktijken hebben gepleegd. Allereerst hadden meneer en mevrouw een handel in illegale huisdieren en mishandelden ze de dieren. Zelf hadden ze ook een aap, genaamd Chico. De resten van deze aap zijn gevonden in de openhaard en niemand weet hoe hij hierin is gekomen, want het dier zat altijd vastgebonden met een ijzeren ketting. Ook beroofde het echtpaar Brulot sommige kostgangers, zoals de 91 jarige demente mevrouw Gendron.
Na mevrouw Gendron was mevrouw Dumoulin het oudste. Zij was bedrogen door haar inmiddels overleden man, welke zij waarschijnlijk in Teheran om het leven heeft gebracht.
Verder woonde er ook een 30 jarige Noorse advocaat in het pension, genaamd Aasgaard. Of deze man meneer en mevrouw Brulot gaat verdedigen in de rechtszaal is nog niet bekend.
Een andere kostganger was Martin uit Nantes. Deze man was weduwnaar tot hij na zes maanden in het pension terugkwam met twee Poolse dames, zijn maîtresse en haar moeder. Marin en Poolse dames hadden volgens verschillende bronnen wel 2463 franc schuld bij de pensioneigenaren. Ook is de Poolse dame in de steek gelaten, omdat Martin met haar spaargeld naar Amerika is vertrokken. Zonder iets te zeggen is hij naar Amerika gegaan om een beter leven te zoeken.
In het pension woonde ook drie Hongaarse dames. Hoe deze dames aan hun geld kwamen is onbekend, maar waarschijnlijk kunnen wij allemaal daar wel een voorstelling bij maken. De dames ontvingen namelijk vele brieven, gingen vaak wandelen en betaalden met geld uit allerlei verschillende landen.
De lelijkste van de kostgangers was zeker mevrouw de Kerros. Ze liep mank, had rare vlekken in haar hals en haar achterhoofd leek op de bast van een kokosnoot. Voor het eten nam ze ook altijd pillen.
Ook is er nog meneer Brizard en zijn lichaam is levenloos in de tuin van het pension gevonden. Naast het dode lichaam lag een revolver. Volgens de bronnen blijkt het dat meneer Brulot en meneer Brizard een ernstige ruzie hebben gehad over het betalen van de huur en dit het einde moest zijn van Brizard.
Na deze moord is wel een relatie opgebloeid tussen kamermeisje Louise en kostganger Richard Grünewald. Deze twee komen uit twee zeer verschillende klasse, dus het moest een eigenlijk een geheim blijven. De twee geliefden gingen vaak uit wandelen en hebben veel met elkaar gepraat en andere dingen gedaan. Er gebeurde namelijk iets vreselijk: Louise werd zwanger van Richard. Daarna heeft Louise abortus gepleegd zonder dat Richard het wist. Ook wist Richard niet eens dat Louise zwanger was, wat een schande! Later kwam er een nieuwe gast in het pension, de Amerikaanse mevrouw Wimhurst. Grünewald werd zeer verliefd op haar en is ook vaak met haar gaan wandelen. Later toen Wimhurst opzoek ging naar een beter pension heeft Richard haar geholpen en is zelfs bij haar gaan wonen. Aan Louise heeft hij een brief geschreven, waarin stond dat hij naar Duitsland was gegaan, waar hij vandaan kwam. Louise was ontroostbaar en wilde hem zelfs gaan opzoeken in Duitsland, daarom heeft ze hem vele brieven gestuurd, maar Richard heeft geen van alle beantwoord, terwijl hij maar een paar honderd meter verderop verbleef. Louise is later vertrokken naar haar geboorteplaats.



Na al deze vreemde gebeurtenissen is waarschijnlijk maar goed dat het pension wordt afgebroken en er iets nieuw wordt gebouwd. Maar deze rariteiten zullen we nooit meer vergeten. Graag wil ik ook nog even de bron mevrouw A. bedanken voor de nuttige informatie.