Leesverslag: Grip, Stephan Enter

Algemene informatie

Standaardtitelbeschrijving

Het boek Grip is geschreven door Stephan Enter. Ik heb de dertiende druk gelezen, welke uit december 2012 komt. De eerste druk is van november 2011. Het boek is uitgegeven in Utrecht en heeft 183 pagina's.

Genre

Het genre van het boek is een psychologisch verhaal, maar er zitten ook romantische elementen in.

Samenvatting 

Twintig jaar geleden: drie mannen en een vrouw, studenten, gaan per auto door Noorwegen naar de Lofoten. Ze maken er een klimtocht die de nodige gevolgen heeft: Vincent wil niet meer dan een vriendschappelijke relatie met Lotte en wijst haar af, Lotte valt in een spleet, Paul redt haar, met Martin gaat Lotte een meer dan vriendschappelijke relatie aan. Het heden: Paul en Vincent rijden per trein naar de kust van Wales, daar wonen Martin, Lotte en hun dochtertje. Martin en zijn dochtertje reizen per bus naar Swansea om daar Paul en Vincent op te halen. Over de binnenwereld van de drie mannen, onder meer over hun herinneringen aan wat zich op de Lofoten afspeelde, kom je als lezer veel te weten. De vier ontmoeten elkaar in Swansea en gaan op weg naar het huis waar Lotte wacht, tijdens een wandeling herhaalt zich tot op zekere hoogte wat op de Lofoten gebeurde. De roman verhaalt niet wat er bij de aankomst en tijdens het verblijf in het huis gebeurt; Lotte blijft buiten beeld, zoals ook haar binnenwereld in de hele roman niet direct zichtbaar wordt voor de lezer.
bron:http://www.rug.nl/society-business/increase-your-knowledge/spraakmakende-boeken/voorgaande-jaren/spraakmakendeboeken-2012-2013/sprkbkn1213_stephanenter

Verwachtingen

Ik heb dit boek gezien op de site van lezen voor de lijst. Ook had Dhr. Kroon dit boek aanbevolen. Door deze dingen had ik een aardig hoge verwachting voor het lezen van het boek. Mijn nieuwsgierigheid is ook versterkt door de eerste alinea van de achterflap van het boek.

Mei 2007, het internationale spoorwegstation Bruxelles Midi. Bij gebrek aan  echt wereldnieuws kondigen de kranten de onsterfelijkheid van het mensdom aan. Volgens een Amerikaanse hoogleraar zal het binnen twee decennia zover zijn.

Ik vond deze alinea zo vaag dat ik het boek meteen wilde gaan lezen om te weten wat dit met het verhaal te maken zou hebben.

Motieven en Thema

Motieven

In het boek zijn meerdere motieven aanwezig:

- klimmen

Het duidelijkste motief in het boek is klimmen. Vincent, Lotte, Paul en Martin zijn namelijk met elkaar in contact gekomen doordat ze allemaal bij een alpinisten club zaten. Ook zijn bijna alle belangrijke gebeurtenissen gebeurt tijdens het klimmen op de Lofoten in Noorwegen.

- onsterfelijkheid

Een ander motief is onsterfelijkheid. Dit motief begint al op de achterflap. In het boek begint dit door de krant die Vincent in de trein meeneemt. In die krant staat een artikel over onsterfelijkheid en bijna de hele treinreis nemen Paul en Vincent de voor-, nadelen en gevolgen van de onsterfelijkheid door. Later in de bus mengt Martin zich ook in deze discussie.

- vriendschap

Een derde motief is vriendschap. Alle vier de klimmers zijn (een soort van) bevriend met elkaar. Lotte en Vincent kenden elkaar al vanaf de middelbare school en Martin en Paul hebben ze ontmoet in hun studententijd. Toen ze gingen klimmen zijn er vriendschappen ontstaan, maar zeker ook weer verbroken.

- liefde

Ook is de liefde een belangrijk motief. Tijdens het klimmen vertelt Lotte aan Vincent dat ze verliefd op hem is, maar ze wordt afgewezen. Later na het ongeluk van Lotte, krijgt Paul gevoelens voor Lotte. Hij spreekt ze alleen niet uit en Martin had niks met Lotte, maar ze hadden opeens een relatie. Vincent was eigenlijk toch verliefd op Lotte, maar daar kwam hij pas later achter. Iedereen is eigenlijk ongelukkig in de liefde: Vincent is verliefd op Lotte, maar zij heeft al met Martin. Paul is alleen gebleven en Lotte en Martin zijn ongelukkig met elkaar getrouwd.

Thema

Het thema van het boek is verlangen. Alle personen hebben na het rare uitstapje op de Lofoten een verlangen naar iets en dat heeft ook weer allemaal met Lotte te maken. Ook heeft de onsterfelijkheid iets met het verlangen te maken.

Beoordeling

Schrijfstijl

Ik vind de schrijfstijl van Stephan Enter erg mooi. Het leest soms bijna als poëzie en het verhaal staat vol met metaforen. Ook zijn de zinnen van Enter soms erg lang, maar ze worden wel afgewisseld door kortere zinnen. Door lange zinnen wordt een boek soms onleesbaar, maar in Grip heb ik dit verschijnsel niet gehad. Stephan Enter maakte ook veel gebruik van komma's en bijstellingen waardoor de zinnen toch noch te lezen waren. De volgende passage staat op pagina 80.

Toen de misselijkheid zakte had hij uit zijn broekzak de kers op de taart gehaald: een sleutel die hij op zijn vaders draaibank had gekopieerd van een exemplaar dat bij de koster had gehangen - van de toren van de oude katholieke kerk. Het schemerde al terwijl ze naar boven klommen (lachend, elkaar duwend, hij sissend dat ze stil moesten zijn) en vanaf de trans over de huizen en straatjes van het dorp uitkeken als een struikelende vlucht omdat zijn oudste neef het nodig vond de vlooienmars op het carillon te spelen.

In deze passage is goed te zien dat Enter veel gebruik maakt van lange zinnen die met bijstellingen aan elkaar gevoegd zijn. Ook is het poëtische karakter van zijn stijl hier goed in te lezen.

Inhoud

-personages

In het boek komen eigenlijk maar vier personages voor: Paul, Vincent, Lotte en Martin. In het heden zijn ze alle vier rond de veertig jaar en in het verleden hebben ze meerdere leeftijden, maar tijdens het klimmen zijn ze in de twintig. Sommige personages kennen elkaar al langer dan andere, waardoor je over hun relatie meer te weten komt.

-vertelperspectief

Het boek is in vier verschillende delen opgedeeld. Het eerste deel zie je vanuit Pauls ogen. Het tweede vanuit Martins, het derde vanuit Vincents ogen en het laatste korte deel weer vanuit Paul. Lotte komt dus niet aan bod, wat een mysterieus personage van haar maakt. Je komt alleen maar dingen over Lotte te weten door de andere en de echte mening van Lotte kom je dus niet te weten. Soms wordt er ook vertelt vanuit de ogen van een alwetend persoon. Tussen de vertelinstanties wordt in het verhaal meerdere keren gewisseld.

Eindoordeel

Ik kan Grip zeker aanraden. Het boek leest aardig makkelijk weg. Dit komt door de schrijfstijl van Enter, maar ook doordat het verhaal in vier delen is opgesplitst. Deze passage staat op pagina 100.

Daar was de nieuwe bus. Log kwam hij in de verte de bocht om zwenken. Martin zag hoe mevrouw Llewellyn Fiona naar de berm dirigeerde. Alle passagiers, inclusief hondje, maakten zich op hetzelfde moment los van de oude bus, als verlieten ze een gestrand schip.

Het enige nadeel aan het boek vind ik is het einde. Als Vincent, Paul, Martin en Fiona aan het wandelen naar Lotte zijn, vindt er een confrontatie plaats en daarna klimt Paul een heuvel op, loopt een stukje en ziet een gestalte die op Lotte lijkt. Dan eindigt het verhaal, zonder dat je iets van Lotte weet of dat je weet hoe de ontmoeting van Vincent en Lotte is verlopen.

Dit boek is echt een topper en kan ik zeker aanraden. Het voldeed aan al mijn verwachtingen (die best hoog waren) en heeft me zeker niet teleurgesteld.