Why in love this book: De intrede van Christus in Brussel, Dimitri Verhulst

Algemene informatie

Standaardtitelbeschrijving

Het boek De intrede van Christus in Brussel is geschreven door Dimitri Verhulst. Het boek is uitgegeven in Amsterdam door uitgeverij contact. Ik heb de vierde druk uit september 2011 gelezen. De eerste druk komt ook uit september 2011. Het boek heeft 173 pagina's.

Genre

Het genre van het boek is een psychologisch verhaal. Ook bevat het boek humor.

Samenvatting

Wanneer wordt aangekondigd dat Christus op 21 juli, in volle komkommertijd, Brussel zal bezoeken, ondergaat de Belgische hoofdstad een metamorfose. De gevels worden opgeknapt, bloembakken geplaatst en de criminaliteitscijfers duiken plotsklaps naar het nulpunt. Terwijl de beleidsmensen bakkeleien over wie een persoonlijk onderhoud met de profeet verdient en discussiëren over de route waarlangs Jezus lopen moet, krijgt de stad almaar een menselijker gelaat met oog voor de dakloze, de illegaal, de dronkaard en de armoe-oogster. De metro ruikt niet langer naar pis, de hoop is onder het volk. En dan breekt de grote dag zelf aan.

Betoog

Onlangs heb ik het boek "De intrede van Christus in Brussel gelezen" van Dimitri Verhulst gelezen. Helaas is dit boek niet erg bekend bij het grote publiek. Ik vind dit zonde en daarom schrijf ik dit betoog om van het fantastische boek een ware bestseller te maken. Een bestseller moet natuurlijk aan een aantal eisen voldoen. De gebruikte eisen zijn van De Groene Amsterdammer. Deze eisen worden hieronder uitgewerkt met voorbeelden uit het boek.

In tegenstelling tot de eis van De Groene Amsterdammer, gaat dit boek over een normale man, die de situatie in Brussel beschrijft voor de komst van Jezus. Dus helemaal geen aparte figuur, die de vreemdste dingen meemaakt. Mijn mening is eigenlijk ook dat een bestseller helemaal geen vreemde hoofdpersoon moet hebben. Een gewone man spreekt de mensen tegenwoordig ook al aan, want je kan je goed vergelijken met hem. Ook is de man een heel menselijk persoon. Hij heeft namelijk te maken met zaken, die elke dag kunnen voorkomen: zo heeft hij een niet al te beste liefdesrelatie met zijn vrouw en ook overlijdt zijn moeder.

De held moet volgens het tijdschrift ook leiden aan innerlijke conflicten. Dimitri Verhulst heeft dit heel erg uitvergroot en zelfs de wereld, maar vooral België en Brussel, laten leiden aan een innerlijk conflict. Het is namelijk bijna het hele verhaal maar de vraag of Christus wel echt naar Brussel komt. En als Hij dan niet is gekomen is iedereen droevig, maar ook hebben ze een raar gevoel dat ze dit geloofde.

Het boek bevat veel details en deze gaan vooral over de plaats waar het verhaal zich afspeelt. Zoals de titel ook vermeldt, speelt het verhaal zich in Brussel af. Brussel is natuurlijk een realistische locatie en in het boek worden dan ook echte plaatsen en straatnamen in de Belgische hoofdstad genoemd. Een andere terugkerende detailbeschrijving is de beschrijving van het weer. Dit begint op de eerste pagina en loopt door tot het eind van het boek. 

In het boek is de hoofdpersoon heel normaal, maar de bij-personages zijn een beetje apart. De apartste is toch wel de bovenbuurman van de hoofdpersoon en zijn vrouw. Deze man heeft namelijk een moord geplaagd en na een gevangenisstraf spreekt hij er openlijk over. Ook loopt hij op de grote dag mee in een stoet vol met mensen die een zonde gepleegd hebben.

Door het hele boek hangt een bepaalde sfeer van spanning. Deze spanning is er over de vraag of Christus wel echt naar Brussel komt. Dit kom je niet voor de laatste pagina. Het boek bevat ook geen subplots en blijft daarom erg spannend tijdens het lezen.

Als je het boek leest, merk je dat de hoofdpersoon een beetje op de proef wordt gesteld. De hoofdpersoon heeft aan het begin van het boek een sceptische kijk op de komst van Christus, maar mede door al het nieuws over Zijn komst, wordt de hoofdpersoon steeds meer ervan overtuigd dat Jezus echt zal komen en later als Hij toch niet komt, vindt de hoofdpersoon het echt jammer. Een paar dagen later heeft hij wel door dat hij erg goedgelovig is geweest.

Een ander goed punt van het boek is de titel. Toen ik deze titel voor het eerst zag, was ik gelijk nieuwsgierig naar het verhaal. Terwijl ik niet eens een christen ben, werd ik wel enthousiast om het boek te gaan lezen. De titel is er namelijk niet eentje die je elke dag tegenkomt. Ook schrijft men niet heel veel boeken met godsdienst als hoofdthema.

Het beste van het boek is misschien nog wel het einde. Het einde is namelijk, in vergelijking met de voorpagina, toch wel onverwacht. Jezus komt namelijk niet en alles was verzonnen. In het begin van het boek heeft iedereen wel zo een dergelijke gedachte. Maar op de laatste pagina's lees je hoe Brussel zich heeft voorbereid: praalwagens, missverkiezingen en zelfs een ere plaats voor de koning. Hierdoor krijg je toch weer een beetje hoop, maar een pagina verder is die hoop gelijk weer verdwenen.

Met deze argumenten hoop ik overtuigd te hebben om het boek te gaan lezen. Als we dit boek nu massaal gaan lezen kan het een echte besteller worden en dat zal de wereld weer een stukje beter maken.

Leesverslag: Grip, Stephan Enter

Algemene informatie

Standaardtitelbeschrijving

Het boek Grip is geschreven door Stephan Enter. Ik heb de dertiende druk gelezen, welke uit december 2012 komt. De eerste druk is van november 2011. Het boek is uitgegeven in Utrecht en heeft 183 pagina's.

Genre

Het genre van het boek is een psychologisch verhaal, maar er zitten ook romantische elementen in.

Samenvatting 

Twintig jaar geleden: drie mannen en een vrouw, studenten, gaan per auto door Noorwegen naar de Lofoten. Ze maken er een klimtocht die de nodige gevolgen heeft: Vincent wil niet meer dan een vriendschappelijke relatie met Lotte en wijst haar af, Lotte valt in een spleet, Paul redt haar, met Martin gaat Lotte een meer dan vriendschappelijke relatie aan. Het heden: Paul en Vincent rijden per trein naar de kust van Wales, daar wonen Martin, Lotte en hun dochtertje. Martin en zijn dochtertje reizen per bus naar Swansea om daar Paul en Vincent op te halen. Over de binnenwereld van de drie mannen, onder meer over hun herinneringen aan wat zich op de Lofoten afspeelde, kom je als lezer veel te weten. De vier ontmoeten elkaar in Swansea en gaan op weg naar het huis waar Lotte wacht, tijdens een wandeling herhaalt zich tot op zekere hoogte wat op de Lofoten gebeurde. De roman verhaalt niet wat er bij de aankomst en tijdens het verblijf in het huis gebeurt; Lotte blijft buiten beeld, zoals ook haar binnenwereld in de hele roman niet direct zichtbaar wordt voor de lezer.
bron:http://www.rug.nl/society-business/increase-your-knowledge/spraakmakende-boeken/voorgaande-jaren/spraakmakendeboeken-2012-2013/sprkbkn1213_stephanenter

Verwachtingen

Ik heb dit boek gezien op de site van lezen voor de lijst. Ook had Dhr. Kroon dit boek aanbevolen. Door deze dingen had ik een aardig hoge verwachting voor het lezen van het boek. Mijn nieuwsgierigheid is ook versterkt door de eerste alinea van de achterflap van het boek.

Mei 2007, het internationale spoorwegstation Bruxelles Midi. Bij gebrek aan  echt wereldnieuws kondigen de kranten de onsterfelijkheid van het mensdom aan. Volgens een Amerikaanse hoogleraar zal het binnen twee decennia zover zijn.

Ik vond deze alinea zo vaag dat ik het boek meteen wilde gaan lezen om te weten wat dit met het verhaal te maken zou hebben.

Motieven en Thema

Motieven

In het boek zijn meerdere motieven aanwezig:

- klimmen

Het duidelijkste motief in het boek is klimmen. Vincent, Lotte, Paul en Martin zijn namelijk met elkaar in contact gekomen doordat ze allemaal bij een alpinisten club zaten. Ook zijn bijna alle belangrijke gebeurtenissen gebeurt tijdens het klimmen op de Lofoten in Noorwegen.

- onsterfelijkheid

Een ander motief is onsterfelijkheid. Dit motief begint al op de achterflap. In het boek begint dit door de krant die Vincent in de trein meeneemt. In die krant staat een artikel over onsterfelijkheid en bijna de hele treinreis nemen Paul en Vincent de voor-, nadelen en gevolgen van de onsterfelijkheid door. Later in de bus mengt Martin zich ook in deze discussie.

- vriendschap

Een derde motief is vriendschap. Alle vier de klimmers zijn (een soort van) bevriend met elkaar. Lotte en Vincent kenden elkaar al vanaf de middelbare school en Martin en Paul hebben ze ontmoet in hun studententijd. Toen ze gingen klimmen zijn er vriendschappen ontstaan, maar zeker ook weer verbroken.

- liefde

Ook is de liefde een belangrijk motief. Tijdens het klimmen vertelt Lotte aan Vincent dat ze verliefd op hem is, maar ze wordt afgewezen. Later na het ongeluk van Lotte, krijgt Paul gevoelens voor Lotte. Hij spreekt ze alleen niet uit en Martin had niks met Lotte, maar ze hadden opeens een relatie. Vincent was eigenlijk toch verliefd op Lotte, maar daar kwam hij pas later achter. Iedereen is eigenlijk ongelukkig in de liefde: Vincent is verliefd op Lotte, maar zij heeft al met Martin. Paul is alleen gebleven en Lotte en Martin zijn ongelukkig met elkaar getrouwd.

Thema

Het thema van het boek is verlangen. Alle personen hebben na het rare uitstapje op de Lofoten een verlangen naar iets en dat heeft ook weer allemaal met Lotte te maken. Ook heeft de onsterfelijkheid iets met het verlangen te maken.

Beoordeling

Schrijfstijl

Ik vind de schrijfstijl van Stephan Enter erg mooi. Het leest soms bijna als poëzie en het verhaal staat vol met metaforen. Ook zijn de zinnen van Enter soms erg lang, maar ze worden wel afgewisseld door kortere zinnen. Door lange zinnen wordt een boek soms onleesbaar, maar in Grip heb ik dit verschijnsel niet gehad. Stephan Enter maakte ook veel gebruik van komma's en bijstellingen waardoor de zinnen toch noch te lezen waren. De volgende passage staat op pagina 80.

Toen de misselijkheid zakte had hij uit zijn broekzak de kers op de taart gehaald: een sleutel die hij op zijn vaders draaibank had gekopieerd van een exemplaar dat bij de koster had gehangen - van de toren van de oude katholieke kerk. Het schemerde al terwijl ze naar boven klommen (lachend, elkaar duwend, hij sissend dat ze stil moesten zijn) en vanaf de trans over de huizen en straatjes van het dorp uitkeken als een struikelende vlucht omdat zijn oudste neef het nodig vond de vlooienmars op het carillon te spelen.

In deze passage is goed te zien dat Enter veel gebruik maakt van lange zinnen die met bijstellingen aan elkaar gevoegd zijn. Ook is het poëtische karakter van zijn stijl hier goed in te lezen.

Inhoud

-personages

In het boek komen eigenlijk maar vier personages voor: Paul, Vincent, Lotte en Martin. In het heden zijn ze alle vier rond de veertig jaar en in het verleden hebben ze meerdere leeftijden, maar tijdens het klimmen zijn ze in de twintig. Sommige personages kennen elkaar al langer dan andere, waardoor je over hun relatie meer te weten komt.

-vertelperspectief

Het boek is in vier verschillende delen opgedeeld. Het eerste deel zie je vanuit Pauls ogen. Het tweede vanuit Martins, het derde vanuit Vincents ogen en het laatste korte deel weer vanuit Paul. Lotte komt dus niet aan bod, wat een mysterieus personage van haar maakt. Je komt alleen maar dingen over Lotte te weten door de andere en de echte mening van Lotte kom je dus niet te weten. Soms wordt er ook vertelt vanuit de ogen van een alwetend persoon. Tussen de vertelinstanties wordt in het verhaal meerdere keren gewisseld.

Eindoordeel

Ik kan Grip zeker aanraden. Het boek leest aardig makkelijk weg. Dit komt door de schrijfstijl van Enter, maar ook doordat het verhaal in vier delen is opgesplitst. Deze passage staat op pagina 100.

Daar was de nieuwe bus. Log kwam hij in de verte de bocht om zwenken. Martin zag hoe mevrouw Llewellyn Fiona naar de berm dirigeerde. Alle passagiers, inclusief hondje, maakten zich op hetzelfde moment los van de oude bus, als verlieten ze een gestrand schip.

Het enige nadeel aan het boek vind ik is het einde. Als Vincent, Paul, Martin en Fiona aan het wandelen naar Lotte zijn, vindt er een confrontatie plaats en daarna klimt Paul een heuvel op, loopt een stukje en ziet een gestalte die op Lotte lijkt. Dan eindigt het verhaal, zonder dat je iets van Lotte weet of dat je weet hoe de ontmoeting van Vincent en Lotte is verlopen.

Dit boek is echt een topper en kan ik zeker aanraden. Het voldeed aan al mijn verwachtingen (die best hoog waren) en heeft me zeker niet teleurgesteld.

Keuzeverwerkingsopdracht: Ventoux, Bert Wagendorp

Algemene informatie

Standaardtitelbeschrijving

Het boek Ventoux is geschreven door Bert Wagendorp. Het door mij gelezen boek is in Groningen in 2015 uitgegeven. De eerste druk van het boek is in 2013 in Amsterdam uitgegeven. Het boek heeft 232 pagina's.

Genre

Het genre van het boek een psychologische roman. Het boek heeft ook autobiografische elementen.

Samenvatting

Ventoux gaat over een vriendengroep van zes. De verteller is Bart, één van de zes en misdaadjournalist. Verder zijn er nog André, een cokedealer, Joost, die natuurkundige en winnaar van de Spinozapremie is, maar ook wordt beschuldigd van fraude, David is eigenaar van een reisbureau en is altijd in de Achterhoek blijven wonen. Aan het begin van het boek hebben deze vier geen contact meer gehad met Laura sinds het overlijden van Peter, een dichter die tijdens het afdalen van de Mont Ventoux is verongelukt.
De vrienden kennen elkaar van jongs af aan en elke vriend heeft zijn eigen rol. De vriendschap komt onder druk te staan als Laura zich bij het groepje voegt. Laura is een echte schoonheid en alle jongens worden op hun manier verliefd op haar. Vooral met Peter lijkt ze een emotionele band te hebben. Elk gebaar dat Laura maakt wordt geïnterpreteerd. Wat betekent dat voor haar relatie tot de andere vriend en staat die vriend er misschien beter voor dan ik?

Bart en Joost besluiten om de Mont Ventoux op de fiets te gaan beklimmen. Ooit heeft de dichter Petrarca die berg ook beklommen (weliswaar te voet) en dat lijkt Peter ook een goede reden om mee te fietsen. Tijdens de klim zal hij dan een gedicht concipiëren. Laura, André en David maken de reis ter ondersteuning ook mee. De beklimming gaat goed, maar uiteindelijk gaat het in de afdaling gruwelijk mis.
Dertig jaar later neemt Laura weer contact op en reizen de vier vrienden weer naar Frankrijk om haar te ontmoeten. Er zijn nog wat openstaande vragen die zij kan beantwoorden. Ditmaal zullen ze ook alle vier de Mont Ventoux beklimmen. En natuurlijk krijgen de gebeurtenissen nog een draai.

Informatiemap

Opdracht

a.  Stel een informatiemap samen over de auteur en zijn werk.

b.  Schrijf van deze gevonden gegevens een informatief artikel. Ga hierbij in op de vraag of Ventoux mogelijk autobiografische elementen bevat.

a. informatie over Bert Wagendorp

Biografie

De Nederlandse schrijver en journalist Bert Wagendorp is op 5 november 1956 in Groenlo geboren. Bert Wagendorp is onder andere bekend als sportverslaggever bij de Volkskrant en de Leeuwarder Courant. Vooral de Tour de France liefhebbers zullen wel weten wie Bert Wagendorp is. Bert Wagendorp heeft namelijk tussen 1989 en 1994 wel 6 keer verslag gemaakt van de Tour de France. Daarna was Bert Wagendorp werkzaam als correspondent in Londen.

Bert Wagendorp heeft in Nederland aan de Rijksuniversiteit van Groningen gestudeerd. Hier is hij afgestudeerd in de Nederlandse Taal- en Letterkunde. Na zijn studie is hij gaan werken als copywriter bij bedrijven die reclames maakten. Hierna werd Bert Wagendorp sportverslaggever. Momenteel is Bert Wagendorp redacteur en mede-oprichter van een literair wielertijdschrift genaamd ‘De Muur’.

Bibliografie

1995: De Proloog (roman)

2002: Tussen Bordeaux en Alpe d'Huez, Nederland in 100 jaar Tour de France (met Frans van Schoonderwalt en Leo van de Ruit)

2005: De dubbele schaar (verhalen)

2006: Sportleven (verzamelde sportstukken)

2008: Het kan altijd erger (verzamelde columns, met tekeningen van Jos Collignon)

2008: HNS Sportboek (met Paul Onkenhout en John Schoorl)

2009: Ard Schenk (biografie) met Wybren de Boer en Frans Oosterwijk

2010: De wereld volgens Wagendorp (verzameling columns en verhalen)

2010: Digue Ventoux (met illustraties van Sjaak Bos)

2013: Ventoux (roman)

2014 Het jongensparadijs (verzamelde columns en andere stukken)

2015: Vader en dochter boek (met dochter Hannah)

Recensie Ventoux

'Ventoux: Een jongensboek (m/v) over vriendschap dat leest als een trein'

Review: Het verdient aanbeveling om na het uitlezen en dichtslaan van Ventoux van Bert Wagendorp nog even terug te bladeren naar de Proloog en daar de laatste twee alinea's te herlezen. Hier wordt een foto beschreven waarop zes bevriende jongelui staan, vijf jongens en een meisje. Pas bij herlezing valt op hoe beknopt en sereen hier de essentie wordt samengevat van het drama dat op de volgende pagina's zal worden beschreven.

Door: Hans Bouman 3 juni 2013, 12:02 

Interview met Bert Wagendorp

Een interview met Bert Wagendorp is te vinden via de onderstaande link.

http://www.websitevanhank.nl/man-van-de-wereld/ramses-bert-wagendorp/

 Column van Bert Wagendorp

Een column van Bert Wagendorp is te vinden via onderstaande link.
http://www.volkskrant.nl/opinie/europa-vs-het-ongebreidelde-optimisme-van-mark-rutte~a4230603/ 

b. Artikel over autobiografische elementen in Ventoux

Dit artikel gaat over de vraag of Ventoux van Bert Wagendorp autobiografische elementen bevat. Ik vind zelf dat het boek zeker autobiografische elementen bevat.

Ten eerste hebben we het personage Bart Hoffman. De hoofdpersoon Bart heeft Bert van zichzelf afgeleid. Aan de naam is dat gelijk al te zien, het scheelt namelijk maar één letter. Ook is Bart net als Bert vroeger sportjournalist geweest.  Aan het einde van het boek schrijft Bart een bestseller over de gebeurtenissen met zijn vrienden. Bert Wagendorp heeft dit eigenlijk ook gedaan in de vorm van Ventoux. Bart komt ook net als Bert uit de achterhoek. De tragische gebeurtenis dat Peter in het boek omkomt, heeft Bert zelf ook op een andere manier meegemaakt. Toen Bert Wagendorp namelijk negentien jaar oud was, is een goede vriend van hem verongelukt. Ook is er nog een grote overeenkomst tussen Bert en Bart: wielrennen. Beide houden erg van wielrennen en hebben de Ventoux beklommen.

Ook de andere personages hebben relaties met Bert Wagendorp. Bert heeft namelijk zelf ook een hechte vriendengroep. Deze vrienden kent hij al erg lang en is ze net als in het boek even uit het oog verloren, maar later zijn ze toch weer bij elkaar gekomen. Als een ode aan hen heeft hij personages op zijn vrienden gebaseerd. Zo is een van vrienden, vertelde hij in een interview, ook echt zoon van een dokter. In het boek is Joost dat ook.

Bert verteld in een interview met Hank dat wij tegenwoordig de verkeerde mensen bewonderen. Wij bewonderen de bekende personen op aarde, maar de minder beroemde of zelfs onbekende moeten ook bewonderd worden, aldus Wagendorp. In Ventoux zijn twee bekende personen, namelijk de beroemde dicht Peter en de natuurkundige Joost. Peter gaat al snel dood en Joost wordt na het ontvangen van een grote prijs betrapt op plagiaat. Aan deze dingen is te zien dat Bert Wagendorp de minder bekende personen, als Bart en David, meer bewonderd. In dat zelfde interview gaat het ook over lachen. Bert is een grote voorstander van meer lachen. In Ventoux hangt een vooral blije sfeer. De gebeurtenissen in het boek zijn zeker niet mild, maar het verhaal is erg luchtig geschreven en de personages gaan goed met de gebeurtenissen om en staan positief in het leven, net als Bert Wagendorp. Een voorbeeld hiervan is als Bart, Joost, André en David na jaren weer teruggaan naar het graf van Peter. Ze leggen geen bloemen neer en staan niet te rouwen, maar gaan de steen aankleden als wielrenner en maken een groepsfoto met hem.

Natuurlijk zijn er ook dingen die niet met het werkelijk leven van Bert Wagendorp kloppen, maar het is dan ook geen autobiografisch boek.

Als conclusie kunnen we zeker trekken dat Ventoux een zeer goed boek is, dat niet autobiografisch is geschreven, maar zeker wel autobiografische elementen bevat.  Het personage Bart is Bert namelijk zelf en de andere personages zijn op zijn vrienden gebaseerd. De schrijfstijl van het boek heeft ook autobiografische elementen.

Bronnen

Voor het schrijven van deze opdracht heb ik de volgende bronnen gebruikt.

http://www.postscriptum.nl/boekbesprekingen/gerben/bert-wagendorp-ventoux.html
http://www.bekende-schrijvers.nl/bert-wagendorp-biografie.html
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bert_Wagendorp
http://www.volkskrant.nl/boeken/-ventoux-een-jongensboek-m-v-over-vriendschap-dat-leest-als-een-trein~a3451661/
http://www.websitevanhank.nl/man-van-de-wereld/ramses-bert-wagendorp/

http://www.volkskrant.nl/opinie/europa-vs-het-ongebreidelde-optimisme-van-mark-rutte-a4230603/

Keuzeverwerkingsopdracht: Villa des Roses, Willem Elsshot

Algemene informatie

Standaardtitelbeschrijving

Het boek Villa des Roses is geschreven door Willem Elsshot. Het is uitgegeven in Amsterdam. Ik heb de zevende druk in het Verzameld werk uit 2013 gelezen. De oorspronkelijke eerste druk is in 1913 uitgegeven. Het boek heeft 176 pagina's.

Genre

Het genre van het boek is een biografie, want het gaat over de vier jaar die de schrijver in een Parijs familiepension doorbracht.

Samenvatting

Het boek speelt zich af in en nabij het pension Villa des Roses, dat verklaard ook gelijk de titel. Het echtpaar Brulot houdt in een Parijs van 1900 dit pension. Deze roman heeft verschillende verhaallijnen, die redelijk los van elkaar staan. Deze zijn allen weer verbonden doordat ze zich in en om het pension afspelen.

Madame Gendron is een 92-jaar oude dame die door mevrouw en meneer Brulot voor de gek wordt gehouden. Zij neemt wraak door het door mevrouw Brulot vertroetelde aapje in de open haard te gooien. De heer Martin is een zakenman die al maanden niet betaald heeft en op een gegeven ogenblik verdwijnt, zijn Poolse maîtresse en diens moeder achterlatend.

Dan is er nog de hoofdverhaallijn, die van het kamermeisje Louise en de Duitse gast Richard Grünewald. Hier ontstaat een relatie, van haar kant is het echte liefde. De Duitser ziet het meer als een avontuurtje. De relatie is lastig omdat Louise van lage stand is in tegenstelling tot de stand van Richard. Na een abortus, waar Richard niets vanaf wist, gebeurt waar Louise al vanaf het begin bang voor was. Hij verlaat Louise na 5 maanden, voor een rijke Amerikaanse dame. Hij liegt haar voor dat hij naar zijn ouderlijk huis in Duitsland vertrokken is. Zij schrijft hem nog een aantal wanhopige ‘kom-a.u.b.-terug’ brieven, die hij vervolgens niet beantwoordt. Als het pension wordt opgeheven, omdat de eigenaar van het gebouw is overleden en het pension gesloopt moet worden, gaat Louise terug naar haar geboorte dorp.

Roddelblad Artikel

Opdracht:
Je bent gevraagd een tekst te schrijven over het door jou gelezen boek. Je schrijft voor de redactie van Privé of van Story een passend artikel. Maar je begrijpt wel: als het verhaal niet smeuïg genoeg geschreven is, wordt het niet geplaatst. Geef ook een voorstel voor een foto. Jij 'geeft dus een fraai praatje met een plaatje'. Houd je beoogde publiek in het vizier.

Het einde voor familiepension "Villa des Roses"

Na een tal van geruchtmakende gebeurtenissen is het nu eindelijk tijd geworden dat het familiepension wordt verlaten. De burgermeester en de politie hebben gezegd dat het pension op rue d'Armaillé 71 volgende maand verlaten moet zijn. Nadat het verlaten is, wordt het gebouw met de grond gelijk gemaakt en in de toekomst wordt er een fraai appartementencomplex gebouwd.

Meneer en mevrouw Brulot, de eigenaren, worden nu verhoord door de politie, omdat ze meerdere duistere praktijken hebben gepleegd. Allereerst hadden meneer en mevrouw een handel in illegale huisdieren en mishandelden ze de dieren. Zelf hadden ze ook een aap, genaamd Chico. De resten van deze aap zijn gevonden in de openhaard en niemand weet hoe hij hierin is gekomen, want het dier zat altijd vastgebonden met een ijzeren ketting. Ook beroofde het echtpaar Brulot sommige kostgangers, zoals de 91 jarige demente mevrouw Gendron.
Na mevrouw Gendron was mevrouw Dumoulin het oudste. Zij was bedrogen door haar inmiddels overleden man, welke zij waarschijnlijk in Teheran om het leven heeft gebracht.
Verder woonde er ook een 30 jarige Noorse advocaat in het pension, genaamd Aasgaard. Of deze man meneer en mevrouw Brulot gaat verdedigen in de rechtszaal is nog niet bekend.
Een andere kostganger was Martin uit Nantes. Deze man was weduwnaar tot hij na zes maanden in het pension terugkwam met twee Poolse dames, zijn maîtresse en haar moeder. Marin en Poolse dames hadden volgens verschillende bronnen wel 2463 franc schuld bij de pensioneigenaren. Ook is de Poolse dame in de steek gelaten, omdat Martin met haar spaargeld naar Amerika is vertrokken. Zonder iets te zeggen is hij naar Amerika gegaan om een beter leven te zoeken.
In het pension woonde ook drie Hongaarse dames. Hoe deze dames aan hun geld kwamen is onbekend, maar waarschijnlijk kunnen wij allemaal daar wel een voorstelling bij maken. De dames ontvingen namelijk vele brieven, gingen vaak wandelen en betaalden met geld uit allerlei verschillende landen.
De lelijkste van de kostgangers was zeker mevrouw de Kerros. Ze liep mank, had rare vlekken in haar hals en haar achterhoofd leek op de bast van een kokosnoot. Voor het eten nam ze ook altijd pillen.
Ook is er nog meneer Brizard en zijn lichaam is levenloos in de tuin van het pension gevonden. Naast het dode lichaam lag een revolver. Volgens de bronnen blijkt het dat meneer Brulot en meneer Brizard een ernstige ruzie hebben gehad over het betalen van de huur en dit het einde moest zijn van Brizard.

Na deze moord is wel een relatie opgebloeid tussen kamermeisje Louise en kostganger Richard Grünewald. Deze twee komen uit twee zeer verschillende klasse, dus het moest een eigenlijk een geheim blijven. De twee geliefden gingen vaak uit wandelen en hebben veel met elkaar gepraat en andere dingen gedaan. Er gebeurde namelijk iets vreselijk: Louise werd zwanger van Richard. Daarna heeft Louise abortus gepleegd zonder dat Richard het wist. Ook wist Richard niet eens dat Louise zwanger was, wat een schande! Later kwam er een nieuwe gast in het pension, de Amerikaanse mevrouw Wimhurst. Grünewald werd zeer verliefd op haar en is ook vaak met haar gaan wandelen. Later toen Wimhurst opzoek ging naar een beter pension heeft Richard haar geholpen en is zelfs bij haar gaan wonen. Aan Louise heeft hij een brief geschreven, waarin stond dat hij naar Duitsland was gegaan, waar hij vandaan kwam. Louise was ontroostbaar en wilde hem zelfs gaan opzoeken in Duitsland, daarom heeft ze hem vele brieven gestuurd, maar Richard heeft geen van alle beantwoord, terwijl hij maar een paar honderd meter verderop verbleef. Louise is later vertrokken naar haar geboorteplaats.

Na al deze vreemde gebeurtenissen is waarschijnlijk maar goed dat het pension wordt afgebroken en er iets nieuw wordt gebouwd. Maar deze rariteiten zullen we nooit meer vergeten. Graag wil ik ook nog even de bron mevrouw A. bedanken voor de nuttige informatie. 

Recensie: Oeroeg, Hella S. Haasse

Algemene informatie

Standaardtitelbeschrijving

Het boek Oeroeg is geschreven door Hella S. Haasse, uitgegeven in Amsterdam. Ik heb de veertigste druk uit 1994 gelezen. De eerste druk was in 1948. Het boek heeft 122 pagina's.

Genre

Het genre van het boek is een sociaal/politiek verhaal

Samenvatting

Het boek Oeroeg gaat over een Nederlandse jongen die met zijn ouders in het huidige Indonesië woont. Hij is goed bevriend met de zoon van een van de employés van zijn vader, Oeroeg. Oeroeg is zijn aller beste vriend, en hoewel zijn ouders niet gek zijn op de band tussen deze twee jongens kunnen ze er niet veel aan doen om ze uit elkaar te houden. Zelfs als de jongens naar het voortgezet onderwijs gaan, blijven de jongens goed bevriend maar naarmate ze ouder worden, groeien de jongens steeds meer uit elkaar. De verschillen tussen de westerse en de Indonesische bevolking drijven een kloof tussen de twee jongens. Dit laatste is zeker goed te zien als de hoofdpersoon na zijn studie in Delft en na de tweede wereldoorlog terugkeert naar Indonesië.

De recensie

Oeroeg

Het boek Oeroeg van Haasse heb ik voor deze opdracht gelezen.

Hella S. Haasse is op twee februari 1918 geboren in Batavia, het huidige Jakarta in Indonesië. In 1945 is ze begonnen met schrijven. Oeroeg kwam in 1948 voor het eerst uit. Andere bekende werken van Haasse zijn Het woud der verwachtingen en  Heren van de thee. Hella Haasse heeft in haar leven vele literaire prijzen ontvangen, waaronder de P.C. Hooftprijs in 1983 en de onderscheiding Prijs der Nederlandse letteren in 2004. Mede hierdoor behoort ze ook tot de in het buitenland meest gelezen Nederlandse schrijvers. Ze is tot 2007 actief gebleven met schrijven. Hella Haasse is op 29 september 2011 overleden in Amsterdam.

Het boek Oeroeg is als eerst in 1948 uitgegeven als Boekenweekgeschenk. Ook is het boek in 1993 verfilmd.

Het boek is volgens mij geschreven om een situatie te schetsen over Nederlands-Indië in de vooroorlogse en naoorlogse tijd en om de verhoudingen te laten zien tussen Nederlanders en "inlanders".

De verwachtingen die ik had over dit boek waren best wel hoog, omdat het boek aardig bekend is en veel mensen het gelezen hebben.

Dit boek is een echte aanrader om te lezen. Het is een boek dat je eigenlijk moet lezen, want het geeft een zeer goede kijk op manier hoe Nederlanders in Nederlands-Indië omgingen met de Indonesiërs. De Nederlanders waren namelijk niet zo goed voor de Indonesiërs, die destijds inlanders werden genoemd. Een Nederlander behandelde een inlander als een soort van huishoudelijke slaaf, want de inlander die bij Nederlander werkte, sliep daar ook en moest alle saaie klusjes doen zoals de was en de tuin onderhouden. Ook geeft het boek in goede kijk op de sociale verhoudingen, want de Nederlandse hoofdpersoon is vrienden met de inlandse Oeroeg, maar zijn ouders vinden het eigenlijk niet goed dat hun zoon omgaat met een inlander. Ook moeten inlanders naar andere scholen dan de Nederlanders en moeten ze andere beroepen kiezen na die school.

Dit boek is ook erg goed geschreven, want het is een niet te lang boek, maar het geeft je wel alle informatie, die nodig is om het verhaal te begrijpen.

Ook is het een erg geloofwaardig boek, want de personages beleven normale dingen en als er dan iets aparts in het verhaal gebeurt gaan de personages daar heel normaal mee om. Het worden als het ware normale mensen.

De personages zijn erg realistisch en maken normale gebeurtenissen mee. Zo scheiden bijvoorbeeld de vader en moeder van de hoofdpersoon.

In het boek komen veel gedetailleerde omschrijvingen voor, maar dat is niet storend, want het Indonesische landschap is in deze omschrijvingen heel mooi en daardoor waan je je echt in Indonesië. Wat minder goed is aan het boek is dat ze soms Indonesische termen gebruiken, maar die zijn goed op te zoeken.

Het boek is niet erg actueel, maar voor 1948 is het wel actueel, want in het verhaal is de tweede wereldoorlog net afgelopen en is de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog net begonnen.

In het verleden zijn er wel meer boeken geschreven over Nederlands-Indië en de  verhoudingen tussen mensen daar. Maar dit boek is nog best wel origineel, want het speelt zich aan het einde van het bestaan van Nederlands-Indië en je leest een groot deel vanuit de ogen van een kind.

Ik vind zeker dat je dit boek met lezen, want het behoort tot je literaire bagage en het boek is ook erg goed geschreven. Je krijgt van het boek een realistische weergave van Nederlands-Indië in die tijd. Dus dit boek moet je gewoon lezen.

Oeroeg, Hella S. Haasse

122 pagina's

Querido, 1994

Leesverslag Birk, Jaap Robben

Algemene informatie

Standaardtitelbeschrijving
Het boek Birk is geschreven door Jaap Robben,uitgegeven in Breda. Het jaar van uitgave is 2015 en het is de vierde druk na uitgave in 2014. Het boek heeft 255 pagina's.

Genre
Het genre van het boek is een psychologische verhaal.

Samenvatting
Het verhaal speelt zich op een geïsoleerd eiland tussen Schotland en Noorwegen. Op het eiland wonen de negen jarige Mikael Hammerman, zijn vader en moeder in een huis en in het andere huis woont de buurman Karl. Ook staat op het eiland ook het huis van de overleden mevrouw Augusta. Op een dag komt Mikael thuis, nadat hij met zijn vader op het strand gespeelt had. Zijn moeder vraagt aan hem waar Birk is. Mikael zegt alleen dat hij is gaan zwemmen. Als Birk in de avond nog steeds niet terug is gaan Mikael en zijn moeder Dora Birk zoeken. Ze kunnen hem niet vinden en schakelen zelfs de politie in. Birk wordt niet gevonden in zee en zijn dood staat vermeld als verdrinking. Mikael heeft een groot schuldgevoel en kan niet begrijpen dat zijn vader dood is. In het verhaal komt hij dan ook een mini-versie van zijn vader tegen. In het verhaal wordt Mikael door de jaren heen 15. Hij komt in de pubertijd en op verschillende plekken groeien haren. Mikael kreeg vroeger altijd les van zijn vader. Hij kreeg boeken en toetsen opgestuurd. Na de dood van zijn vader heeft hij een brief gestuurd uit de naam van zijn moeder dat haar zoon was overleden en ze geen boeken en toetsen meer wilde. Zijn moeder dwingt Mikael steeds meer de rol van zijn vader over te nemen. Zo moet hij zijn moeder Dora noemen, de kleren van zijn vader aan en in het bed van zijn vader slapen. Mikael wil de kleren van zijn vader niet aan en ze krijgen ruzie. Hij besluit om naar het huis van Augusta te vluchten. Daar vindt hij een meeuwenei en besluit de meeuw te gaan opvoeden.  Vele dagen gaat hij naar zijn "meeuwtje" toe. Als zijn moeder hier achter komt wordt ze woedend en verbiedt hem naar de meeuw toe te gaan. Karl en Dora worden steeds closer en op een dag nodigt Karl Dora uit om tv te komen kijken. Mikael is niet uitgenodigd, maar hij kijkt stiekem door het raam. Als het tussen de volwassenen zo ver komt dat ze bijna gaan vrijen, gooit Mikael een steen door de ruit. Karl is erg boos en komt de volgende dag om schadevergoeding vragen. Dora zegt dat hij niks kan krijgen en dat ze zoiets nooit meer wilt. Op een dag gaat Mikael weer naar zijn meeuw toe, maar als hij terug komt is zijn moeder zijn kinderspullen aan het slopen: ze laat zijn kinderborden vallen en sloopt zijn knutselwerkjes. In de nacht komt zijn moeder naakt bij hem liggen en laat hem haar borsten voelen. Ook noemt Dora Mikael Birkje. Hij besluit op zolder te gaan slapen. Mikael wordt wakker door een geur van vuur en als hij door zijn raam ziet hij dat zijn moeder al zijn spullen aan het verbranden is. Mikael denkt ook dat het oude huis van mevrouw Augusta in brand is gestoken door zijn moeder en rent er naar toe om meeuwtje vrij te laten. Het is al te laat; de moedermeeuw heeft haar baby doodgepikt en de hersenen liggen ernaast. Mikael gaat in de kast zitten en ziet zijn vader weer. Hij vertelt hem dat meeuwtje dood is en het zijn schuld is. Birk stelt hem gerust en daarna zegt Mikael dat hij zijn vader mist.

Verwachtingen

Dit boek heb ik gevonden op de site van lezenvoordelijst bij niveau drie. Het boek werd erg aangeraden en stond op nummer bij de nieuwe tips. Dit maakte mij erg nieuwsgierig en ik ging op zoek naar recensies. Alle gevonden recensies waren positief en ik kreeg erg zin om het boek te lezen. Mijn verwachtingen van het boek waren dus erg hoog. Ook verwachte ik een apart verhaal, omdat het verhaal zich afspeelde op een eiland waar maar drie mensen wonen.

Motieven en thema

Motieven

In dit boek zijn meerdere motieven aanwezig:

-Schuld: Mikael blijft zich in het boek schuldig voelen over de dood van zijn vader. Aan het eind van het verhaal neemt hij ook de schuld op voor het meeuwtje dat dood is.

-Seksualiteit: Het motief seksualiteit komt in het hele boek voor. Het begint met Mikael, die zich masturbeert. Later gaat hij een keer met Karl mee naar het vaste land waar Karl een prostitué tegenkomt en mee meegaat. Mikael blijft dan op de boot wachten. Ook hebben de moeder van Mikael en de buurman bijna seks. Aan het eind van het verhaal wilt Dora ook vrijen met Mikael, die ze aanziet als Birk.

-Oepidus complex: In het boek zit ook het zogenaamde Oepidus complex. Dat is de wil bij jongens om je vader te vermoorden en seks te hebben met je moeder. Mikael heeft in feite zijn vader laten verdrinken, omdat zijn vader de bal ging halen, die Mikael in het water had geschopt. Dora, de moeder van Mikael, gaat richting het eind van het boek zich steeds raarder gedragen tegenover Mikael: ze gaat naakt het huis rondlopen en komt 's nachts bij Mikael in bed liggen.

-Meeuwen: Meeuwen zijn de meest genoemde dieren in het boek, want Mikael voedt een meeuwtje op en er wordt ook erg vaak gezegd dat zijn vader meeuwen luchtzeilers. Ook vliegen er boven het eiland altijd meeuwen.

Thema

Het thema van dit boek is "het omgaan met het verlies van een dierbare".

Beoordeling

Schrijfstijl

Ik vind dat Jaap Robben dit boek echt heel goed heeft geschreven. Het is zo geschreven dat je het in een keer uit kan lezen, omdat het verhaal zo goed en je het eind wilt weten. Het leest erg makkelijk weg, omdat de zinnen niet te land zijn, er veel gesprekken in het boek voorkomen en er geen lastig taalgebruik in het boek staat.

De volgende passage is de eerste alinea van het boek en staat op bladzijde elf:

In mijn tong jeukten mieren, mijn voeten waren zwaar. Ik stond in mijn zwembroek en met de handdoek om mijn schouders bij de achterdeur.

Mama was de keuken binnengekomen, maar had me nog niet aangekeken.

'Daar ben je,' zei ze alleen en ze tilde het deksel van de pan.

Met een pollepel schepte ze eerst mijn soepkom vol, daarna de hare.

Mijn wijsvinger roerde in mijn soep. 'Je kunt het al prima eten.' Ik ging op mijn stoel zitten en staarde naar de lome damp van mijn soep. 'Laat maar niet te veel voor papa over, had hij maar op tijd moeten zijn.' Lepelend liep ze terug naar haar naaimachine in de zitkamer. 'Ik moet nog even iets afmaken.'

In dit stuk zie je goed de korte zinnen en het niet te moeilijk taalgebruik. Wel is er in dit fragment spanning aanwezig, terwijl er alleen een situatie beschreven wordt. Deze manier van schrijven gaat in het hele boek zo door.

Inhoud

-Personages: In het verhaal zijn maar een paar goed beschreven personages aanwezig. Dat zijn Mikael, zijn moeder Dora en buurman Karl. Van deze mensen krijg je alles te weten: uiterlijk, leeftijd, geschiedenis et cetera. Er zijn nog een paar mensen met een kleinere rol. Dat zijn de boodschappenbrenger Brigitta, zijn zoon, de overleden mevrouw Augusta en de vader van Mikael Birk. Van hen krijg je alleen informatie door de gedachtes van Mikael en de gesprekken, die hij voert.

Doordat er zo weinig personages zijn weet je van alles over de personages en leef je echt met de hoofdpersoon Mikael mee. Het verhaal speelt zich ook in meerdere jaren af, waardoor je een verandering in het gedrag van de personages ziet.

-Ruimte: De ruimte in het verhaal is erg klein, namelijk het eiland en de haven van Tramsund. Doordat de ruimte zo klein is, kom je veel te weten over de plekken op het eiland. Er worden veel ruimtes beschreven, bijna elk hoekje van eiland, maar Mikael komt ook vaak op deze plekken terug, waardoor er niet te veel ruimtebeschrijvingen in het boek voorkomen. In de haven van Tramsund is Mikael even met de buurman. Deze ruimte wordt niet grondig beschreven.

Eindoordeel

Ik vind het boek Birk een echte aanrader, omdat ik het boek echt niet kon wegleggen door de prettige manier van schrijven: er wordt heel simpel, maar toch spannend geschreven.

Het verhaal is zeer goed doordat het een niet alledaags verhaal is, maar het wel herkenbare situaties heeft, zoals ruzie met je ouders, schuldgevoelens en de puberteit. Het eiland is een grote factor in het verhaal, want als dit boek zich niet op het eenzame eiland had afgespeeld was het verhaal wellicht te normaal geweest.

Soms is het verhaal wel erg saai om te lezen want op het eiland gebeurt er bijvoorbeeld een hele week niks en lees je niks bijzonders,zoals op pagina 129

Eerst de kachel aansteken. Een prop papier, wat splinterig hout en een lucifer.

Het papier vlamt op, maar dooft weer.

Uit de vuilnisemmer vis ik het kartonnetje van de macaroni.

Ik bouw een kleine tipi van wat takjes en houd daar een lucifer onder.

En nog een. Het karton vat vlam.

De takjes worden zwart, krullen en zakken in elkaar.

Ik leg er wat latjes op. Rook walmt de keuken in,

 de kachel vult zich traag met vuur en ik duw het deurtje dicht.

Toen ik begon met het lezen van dit boek had ik erg hoge verwachtingen, maar die verwachtingen zijn zeker uitgekomen. Dit boek is echt en topper en ik kan het iedereen aanraden.

Bronnen

De site om het genre te bepalen:

http://bicat.bibliotheekmaasland.nl/iconen.html

De site van bibliotheek Gorinchem:

http://cwise3.probiblio.nl/cgi-bin/bx.pl?dcat=1;wzstype=;extsdef=01;event=tdetail;via=titelset;wzsrc=;woord=Birk;titcode=872340;rubplus=TX0;vv=NJ;vestfiltgrp=;sid=b3ca231c-313f-40cb-92af-4a833af41631;vestnr=6190;prt=INTERNET;taal=nl_NL;var=portal
De site van de schoolbibliotheek:
http://camphusianum.auralibrary.nl/auraic.aspx

Leesautobiografie

Mijn aanraking met boeken begint al op jonge leeftijd. Namelijk de leeftijd dat ik werd voorgelezen. Ik werd vroeger voorgelezen door mijn vader, moeder en opa's en oma's. Vaak gingen deze boeken over beren, zoals "de meest verre tocht van Winnie the Pooh" en "365 berenverhalen". Ook werden boeken van Jip en Janneke en sprookjes voorgelezen. Bij de opa's en oma's werden vaak oudere boeken voorgelezen, zoals een boek over tien keine negertjes, waarvan er telkens één verdween. 
Als er liedjes gezongen werden was dat vaak tijdens het oppassen van opa en oma. De liedjes waren dan oud-Hollandse liedjes zoals twee emmertjes water halen.

Op de basisschool werd ook veel voorgelezen, maar dan over andere onderwerpen. Erg vaak ging het over juffen en meesters. De boeken van meester Jaap werden dan ook zeer regelmatig en in bijna elk jaar voorgelezen.
Ook las ik zelf ook op de basisschool. In het begin las ik makkelijke boeken met grote letters, maar toen het lezen goed ging begon ik andere boeken te lezen. Ik had niet echt voorkeur voor boeken en meestal oordeelde ik op de dikte en omslag. Maar de leukste boeken vond ik wel de boeken over de geschiedenis, omdat ik daar erg geïnteresseerd in was/ben. Ook heb ik vele Geronimo Stilton boeken gelezen. In de hogere groepen las ik best wel weinig, maar dat kwam meer door het boekverslag dat er gemaakt moest worden en omdat praten met vrienden veel leuker was dan lezen. In groep acht begon het lezen weer terug te komen, maar dan in de vorm van stripboeken.

In het begin van de onderbouw las ik nog steeds niet echt veel. De boeken die ik las gingen meestal wel nog steeds over geschiedenis, omdat ik het leuk vond om meer over een bepaalde tijd te weten te komen. Boeken over voetbal, vluchtelingen en meisjesonderwerpen vond ik echt niet leuk, omdat ik daar niet geïnteresseerd in was en die onderwerpen me totaal niet aanspraken. Ik las niet veel, omdat ik liever sportte en tv keek. In de derde klas echter ben ik wel meer gaan lezen, omdat de boeken die we moesten lezen leuker werden. Als ik een film wilde gaan kijken ging ik ook meestal eerst het boek lezen.

Mijn smaak nu is niet heel erg anders dan vroeger. Alleen ik heb nu liever een psychologisch boek met een beetje actie dan een actieboek. Ook lees ik nu liever over andere plekken op de wereld dan alleen Nederland en ik vind het niet erg als de hoofdpersoon een andere leeftijd heeft als ikzelf. Een boek met meerdere verhaallijnen vind ik ook erg leuk om te lezen.
Ik heb nog steeds geen echte smaak voor één bepaald soort boek, maar ik weet wel goed wanneer ik een boek leuk vind of niet.
Als ik een boek moet kiezen trekken oudere boeken mij erg aan, omdat ik dat nog steeds leuk vind. 

Op dit moment denk ik dat niveau drie boeken voor mij geschikt zijn, omdat ik graag over nieuwe werelden lees. Ook vind ik het leuk als een boek meerdere verhaallijnen en flashbacks heeft. Over onderwerpen waar ik nog niks over weet lees ik ook graag.

Ik zie niet erg op tegen de boekenlijst, omdat ik vorig jaar het lezen een soort van opnieuw heb ontdekt. Daarom zit ik in een oriënterende fase waarbij ik veel boeken lees over verschillende onderwerpen. Door de leeslijst hoop ik ook een eigen leessmaak te ontwikkelen.